2008 yılından sonra istihdam edilen öğretmenlerimiz açlık sınırına itilmiştir. Çift kadro görev yeri olarak Karpaz – Lefke’ye gitmek zorunda kalan öğretmenlerimiz benzin ve araba masrafını anne – babasından (varsa) karşılayacak konuma getirilmiştir.
Sadece Karpaz’a giden öğretmenlerimize 1974’ten önce kalan ve içerisinde yaşanamaz koşullar taşıyan sınırlı sayıda lojman kalmıştır. Bu lojmanların durumunu tüm detayları ve fotoğraflarıyla Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığına yansıtan sendikamız 2013 bütçesine tamirleri için para konulmasını sağlamıştır. Ancak kamusal eğitime ve eğitimin temel direği öğretmene değer vermeyen anlayış lojmanlar ve devlet okulları için ayrılmış parayı harcamaktan çekinmemiştir. Devlet okullarına ıvır, zıvır projelerle sahip göstermelik sahip çıkılmaktadır. Kamusal eğitimin, parasız, nitelikli, çağdaş, bilimsel ve dönüştürücü bir noktaya gelmesi için gerçekçi projelere, anlayış ve niyete ihtiyacı vardır.
Eğitim sadece sınavlara endekslenmiştir. Çocuklarımız ve geleceğimiz heba edilmektedir. Ekonomik gücü yetmeyen, toplumun % 85’nin gittiği devlet okullarına sahip çıkılmalı, okullara bütçe ayrılmalıdır. Devlet okulları geliştirilirken özellikle 2008’den sonra mesleğe giren öğretmenler, hayvanların bile yaşayamadığı lojmanlara ve hayat standartlarına mahkûm edilmemelidir. Kamusal eğitimden ve öğretmene değer vermekten vazgeçmiş anlayış terk edilmelidir. Bu anlayıştaki Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığına ihtiyaç kalmamıştır. Bu anlayışı kınarken derhal değiştirilmesi çağrısını yapıyoruz. Devlet okullarını ve öğretmeni yok sayan anlayışı geriletene kadar mücadelemize devam edeceğiz.
Tahir GÖKÇEBEL
Başkan
Yönetim Kurulu a.
