Kıbrıs sorununun varlığından tüm Kıbrıslılıar sıkıntı yaşamakla birlikte, bundan en çok Kıbrıs Türk toplumunun etkilendiği açık bir gerçekliktir.
Faşist Yunan Cuntası’nın 1974’te gerçekleştirdiği askeri darbeyi gerekçe sayarak Kıbrıs Cumhuriyeti’nin toprak bütünlüğünü ve anayasal nizamını tekrardan tesis etmek için askeri müdahalede bulunan Türkiye, adamızın ikiye bölünmesini getirmiştir. Bölünme Kıbrıslılar’a yaramamıştır. Kıbrıs Cumhuriyeti’nin siyasi eşit ortağı olan Kıbrıslı Türkler 1963 yılından beri Kıbrıs Cumhuriyeti makamlarında tamamen dışlanmaktadır. Kıbrıslı Türkler bir yandan Türkiye’nin adanın kuzeyinde kurdurduğu kukla rejimin baskıları ile mücadele ederken, diğer yandan ise Kıbrıs Cumhuriyeti’nden dışlanmanın ve uluslararası hukuğun dışında kalmalarının sıkıntılarını yaşamaktadırlar. Adamızın kuzeyinde ekonomik, sosyal, siyasal baskılarla, toplumsal yok oluşa girmemek için mücadele etmekteyiz. Özellikle 1968’de kurulan ve Kıbrıs Cumhuriyeti’ne kayıtlı olan öğretmen sendikalarımız bağımsız kitle örgütleridir. Devlet müdahalesi ile sendikal faaliyetlerin güdülenmesi veya engellenmesine kesinlikle karşıyız. Toplumsal mücadelenin öncülüğünü yapan ve adamızın birleştirilip, insan haklarına saygılı, uluslararası hukuk içinde federal bir çözüme ulaşmak için tüm barış girişimlerinde Kıbrıs Türk Öğretmen Sendikaları aktif rol oynamaktadırlar. Bu gerçek ortada iken, Kıbrıs Cumhuriyeti’ni 1964 yılından beri elinde tutan bir grup Rum elitinin paylaşmak istemeyen siyaseti yüzünden zaman zaman ırkçı ve şöven söylem ve eylemlerle karşı karşıya kalmaktayız.
Kıbrıslılar’ın kanı ve gözyaşı üzerinden politika yapan bu siyasetçiler aynı zamanda adamızın birleştirilmesi için uğraş verenlere en büyük zararı vermektedirler. Kıbrıs bir bütün olarak Avrupa Birliği üyesidir ve AB muktesebatı çözüm oluncaya kadar, adamızın kuzeyinde geçerli değildir. Bu gerçekten hareketle, adamızın kuzeyinde birleşme için mücadele eden örgütlere destek verileceği yerde, Kıbrıs Cumhuriyeti makamlarını gasbeden bir grup Rum elitinin adamızın kuzeyindeki tüm uluslararası etkinliklere engel koymaları tamamen taksime ve ayrılığa hizmet etmektedir. Adanın kuzeyinde ETUCE tarafından 27-28 Eylül’de gerçekleştirilecek olan “Eğitimde Şiddet” konulu uluslararası konferansın yapılmaması için ortaya koyduğu politik girişim, tam bir ırkçılık örneğidir.
Konferansın yapılması için öngörülen Salamis Bay Hotel’in ise Rum mülkü olarak gösterilmesi ise tamamen yalan propaganda ürünüdür. Bilinmelidir ki Kıbrıslı Türkler gelecekleri için endişe ederken, Kıbrıslı Türkler’i düşman olarak gören bir grup Rum elit ise sözde milliyetçilik yaparak “dünde” yaşamaya devam etmektedirler. Özellikle Sn. Lillikkas’ın Kıbrıslı bir Türk’ün Kıbrıs Cumhuriyeti dışişlerinde işe alınması ile ilgili başlattığı “cadı avı” ırkçılığın en güzel örneğidir. Şövenizm ve ırkçılığı siyaset olarak gören siyasetçiler tescilli insanlık düşmanıdırlar. Taksim için uğraş verdikleri için adanın kuzeyindeki taksimcilere hizmet etmektedirler.
Bilinmelidir ki, Kıbrıslı Türk öğretmenler ve onların örgütleri toplumun aydınlık yüzüdürler. Irkçılık ve şövenizm bir insanlık suçudur ve bunu politik olarak kullananlar da insanlığa karşı suç işlemektedirler. Adamızın birleşmesi için her türlü mücadelede öncülük yapan örgütlerimizin bu faaliyetleri, adamızın kuzeyindeki siyasi rejim tarafından engellenmeye çalışılırken diğer yandan ise Kıbrıs Cumhuriyeti makamlarını 1964’ten beri ellerinde tutanların da aynı davranış içine girerek konferansa engel olmaları, adamızın her iki yanındaki ayrılıkçı staükocuların iyi bir dayanışma içinde olduklarını ortaya koymaktadır.
Kıbrıslı Türkler, Kıbrıs Cumhuriyeti’nin siyasi, eşit ortağıdır ve bu hakkımızı adanın her yerinde kullanmaktan asla vazgeçmeyeceğiz. Adamızın birleşmesi ve adada yaşayanların insan haklarına saygıyı esas alan federal bir yapının kurulması için ırkçı ve şövenist her türlü saldırıya karşı mücadelemizi sürdüreceğimizi vurgularız.
Saygılarımızla,
Şener Elcil Tahir Gökçebel Ulaş Gökçe
KTÖS KTOEÖS DAÜ_SEN
Genel Sekreteri Başkanı Başkanı
